Film "NIE MOJA WINA, ALE MOJA KARA” Nagrodzony!

1 minuta czytania

Film zrealizowany przez Małopolskie Stowarzyszenie Probacja w ramach tegorocznej edycji kampanii społecznej "Nie moja wina, ale moja kara" został nagrodzony specjalnym wyróżnieniem za najlepszy film o wartościach humanitarnych na 20. Międzynarodowym Festiwalu Filmów Nieprofesjonalnych KOCHAĆ CZŁOWIEKA.

 

 

Do finałowego konkursu zostało zakwalifikowanych 67 filmów z ośmiu krajów: Brazylii, Francji, Hiszpanii, Iraku, Izraela, Polski, Wenezueli i Włoch.

Kampania „Nie moja wina, ale moja kara” jest realizowana przez organizacje zrzeszone w sieci Children of Prisoners Europe. W filmie usłyszymy głos dzieci, których rodzice odbywają karę pozbawienia wolności, a które są uczestnikami grupy socjoterapeutycznej prowadzonej przez fundację Probacja. 

Projekt został zrealizowany dzięki wsparciu z programu Aktywni Obywatele – Fundusz Krajowy finansowany z Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego

Program Aktywni Obywatele – Fundusz Krajowy.

Reżyseria – Sebastian Juszczyk

Scenariusz – Sebastian Juszczyk, Mateusz Przyłęcki , Ewelina Startek

Koordynator projektu – Ewelina Startek ( Małopolskie Stowarzyszenie Probacja )

Zdjęcia – Paweł Maluśki

Montaż – Sebastian Juszczyk

Montaż audio – Sebastian Juszczyk , Mateusz Przyłęcki

Mix audio – Marcin Bors @ fonoplastykon

Produkcja : Juzz Media

Wystąpili :  Tomek i Wojtek Husak, Mikołaj i Filip Juszczyk, Marianka Fornalik, Maja Nastasiwska, Zuzia Hylińska, Michalina, Pawelec,Czarek Nowak, Gosia Nosal, Laura Krzysztofek, Nikola Michałowicz, Ania Orłowska , Mateusz Raczek,Piotr Koronczok, Filip Gutowski.

 

 

Poprzedni artykuł
xxx

Potrzeby

POTRZEBY ➡️ Czasem trudno uznać, że je w ogóle mamy. Są źródłem naszych działań, naszą wewnętrzną motywacją. Dostrzegając swoje własne potrzeby oraz potrzeby innych ludzi, możemy pogłębiać nasze relacje. To właśnie potrzebom było poświęcone nasze ostatnie spotkanie w ramach samopomocowej grupy wsparcia dla osób dorosłych doświadczonych izolacją penitencjarną.❤️ Dziękujemy Reni Biel – pasjonatce NVC (Porozumienia bez Przemocy), która poprowadziła nasze zajęcia, i o swoim doświadczeniu spotkania mówiła tak: ➡️ „Dla mnie było niezwykle inspirujące i sprawiło, że jedno z głównych założeń Porozumienia bez Przemocy mówiące o tym, że wszyscy ludzie na świecie mają takie same potrzeby, było mocno wyczuwalne.” 😀♥️🔽🔽🔽🔽🔽Działanie zrealizowane zostało w ramach projektu „Rodzina Razem. Centrum Dzieci i Rodzin.” Finansowane z funduszy norweskich z programu Aktywni Obywatele – Fundusz Krajowy finansowanego Mechanizmy Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Następny artykuł
xxx

Mama, tata Teatr i Ja w zakladzie karnym

60 minut, w wyjątkowych sytuacjach nieco więcej. Średnio dwa razy w miesiącu. Zwykle 120 minut miesięcznie otrzymuje osadzony i jego rodzina – realnego kontaktu podczas widzeń w zakładzie karnym. 120 minut miesięcznie otrzymuje rodzic i jego dziecko na podtrzymywanie więzi rodzinnych, rodzicielskich, na bycie razem twarzą w twarz, dłoń obok dłoni. 120 minut w miesiącu na realny kontakt pomiędzy mamą, a dzieckiem, tatą, a dzieckiem.

Czy 120 minut jest wystarczające, aby budować relacje, podtrzymywać więzi rodzicielskie, czy rodzinne? Obawiam się, że jest to zdecydowanie za mało. Jednak są ludzie, którym nie jest obojętny los osadzonych, ich dzieci, a także nie jest obojętna im relacja łącząca ich rodziny. Tacy ludzie tworzą Małopolskie Stowarzyszenie Probacja. Jestem dumna, że mogę być jego częścią.

Blog
Ustawienia dostępności
Wysokość linii
Odległość między literami
Wyłącz animacje
Przewodnik czytania
Czytnik
Wyłącz obrazki
Skup się na zawartości
Większy kursor
Skróty klawiszowe